Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού



Κείμενο σε μορφή PDF

Εγκρίθηκε και άνοιξε για υπογραφή, επικύρωση και προσχώρηση από τη γενική συνέλευση στο ψήφισμα 44/25 της 20ής Νοεμβρίου 1989

Έναρξη ισχύος 2 Σεπτεμβρίου 1990, σύμφωνα με το άρθρο 49

Προοίμιο

Τα κράτη-μέρη της παρούσας σύμβασης,

Ότι, σύμφωνα με τις αρχές που διακηρύσσονται στον χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, η αναγνώριση της αξιοπρέπειας σύμφυτοι με όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και ισότητα και αναπαλλοτρίωτων χαρακτήρα των δικαιωμάτων τους είναι το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο,

Λαμβανομένης υπόψη το γεγονός ότι οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών, στο χάρτη, και πάλι εξήγγειλαν την πίστη τους στον θεμελιωδών δικαιωμάτων του ο άνθρωπος και στην αξιοπρέπεια και την αξία του ανθρώπου, και που επίλυσαν να προωθούν την κοινωνική πρόοδο και να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες ζωής μεγαλύτερη ελευθερία,

Αναγνωρίζοντας ότι τα Ηνωμένα Έθνη, στην Οικουμενική Διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και στους όρους της διεθνούς σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, διακήρυξε και συμφώνησαν ότι ο καθένας έχει δικαίωμα όλων των δικαιωμάτων και ελευθεριών που περιέχει, χωρίς διάκριση κανένας, όπως φυλή, χρώμα, φύλο, γλώσσα, θρησκεία, πολιτικές ή άλλες απόψειςεθνική ή κοινωνική καταγωγή, την τύχη, την γέννηση ή την άλλη κατάσταση,

Υπενθυμίζοντας ότι, στην Οικουμενική Διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα Ηνωµένα Έθνη ανακήρυξαν ότι παιδική ηλικία δικαιούται συνδρομή και ειδικής βοήθειας,

Πεπεισμένος ότι η οικογένεια, η θεμελιώδης μονάδα της κοινωνίας και το φυσικό περιβάλλον για την ανάπτυξη και την ευημερία όλων των μελών και ιδιαίτερα τα παιδιά, θα πρέπει να λαμβάνουν προστασία και βοήθεια πρέπει να είναι σε θέση να διαδραματίσει πλήρως τον ρόλο στην Κοινότητα,

Αναγνωρίζοντας ότι το παιδί, για την πλήρη και αρμονική ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, πρέπει να μεγαλώνει σε ένα οικογενειακό περιβάλλον, σε μια ατμόσφαιρα ευτυχίας, αγάπης και κατανόησης,

Ότι είναι αναγκαίο να προετοιμαστεί πλήρως το παιδί μια ατομική ζωή στην κοινωνία, και ανατράφηκε στο πνεύμα των ιδανικών διακήρυξε στον χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και ειδικότερα μέσα σε πνεύμα ειρήνης, αξιοπρέπειας, ανοχής, ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης,

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανάγκη για ένα ειδικό παιδί προστασία ορίστηκε στο τη Διακήρυξη της Γενεύης του 1924 για τα δικαιώματα του παιδιού και η Διακήρυξη των δικαιωμάτων του παιδιού που υιοθετείται από τη γενική συνέλευση στις 20 Νοεμβρίου 1959 και ότι έχει αναγνωριστεί στην Οικουμενική Διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά (ιδίως στα άρθρα 23 και 24) δικαιώματαστο το Διεθνές Σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα (ιδίως στο άρθρο 10) και στο καταστατικού και οικείες πράξεις της εξειδικευμένες και διεθνείς οργανισμούς που ενδιαφέρονται για την ευζωία του παιδιού,

Λαμβάνοντας υπόψη ότι, όπως αναφέρεται στη δήλωση των δικαιωμάτων του παιδιού, "το παιδί, λόγω της έλλειψης του σωματικής και πνευματικής του ανωριμότητας, ανάγκες ειδική προστασία και φροντίδα, συμπεριλαμβανομένης κατάλληλης νομικής προστασίας, πριν όσο και μετά τη γέννηση",

Υπενθυμίζοντας τις διατάξεις της Διακήρυξης για κοινωνικές και νομικές αρχές που ισχύουν για την προστασία και την ευημερία των παιδιών, ιδιαίτερα φανταστούμε ότι πρακτικές στην υιοθέτηση και ανάδοχη φροντίδα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, τα ελάχιστα πρότυπα των Ηνωμένων Εθνών για τη διοίκηση της δικαιοσύνης των ανηλίκων (οι κανόνες του Πεκίνου) και της δήλωσης για την προστασία των γυναικών και των παιδιών στο έκτακτης ανάγκης και ένοπλης σύγκρουσης,

Αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν σε όλες τις χώρες των παιδιών κόσμο που ζουν σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, και είναι αναγκαίο να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή, αυτά τα παιδιά

Λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία των παραδόσεων και των πολιτιστικών αξιών του κάθε λαού για την προστασία και την αρμονική ανάπτυξη του παιδιού,

Αναγνωρίζοντας τη σημασία της διεθνούς συνεργασίας για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των παιδιών σε όλες τις χώρες, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες,

Συμφώνησε με την ακόλουθη:

Πρώτο μέρος

Πρώτο άρθρο

Για τους σκοπούς της παρούσας σύμβασης, ένα παιδί σημαίνει κάθε ανθρώπινο ον ηλικίας κάτω των 18 ετών, εκτός εάν η πλειοψηφία επιτυγχάνεται νωρίτερα υπό τη νομοθεσία που εφαρμόζει.

Άρθρο 2

1. Τα κράτη μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σέβονται τα δικαιώματα που περιέχονται στη σύμβαση και να εξασφαλίσει όλα τα παιδιά της αρμοδιότητάς τους, χωρίς διάκριση, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη σκέψη για φυλή, χρώμα, φύλο, γλώσσα, θρησκεία, πολιτικές ή άλλες παιδί γνώμη ή γονείς ή νόμιμους κηδεμόνες τους εθνικής καταγωγήςεθνική ή κοινωνική, τύχη τους, τους κατάσταση αποτυχία, γέννησης ή άλλη υπόσταση.

2. Τα κράτη μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλιστεί ότι το παιδί προστατεύεται αποτελεσματικά εναντίον των κάθε μορφής διακρίσεων ή τιμωρία που υποκινούνται από τη νομική κατάσταση, δραστηριότητες, δήλωσε απόψεις ή πεποιθήσεις, οι γονείς του, νόμιμους αντιπροσώπους ή μέλη της οικογένειάς του.

Άρθρο 3

1. Σε όλες τις δράσεις που αφορούν τα παιδιά, είτε ανέλαβε δημόσια ιδρύματα ή ιδιωτικό κοινωνικής πρόνοιας, στα δικαστήρια, οι διοικητικές αρχές ή οι νομοθετικά σώματα, το συμφέρον του παιδιού πρέπει να είναι το πρωταρχικό μέλημα.

2. Τα κράτη μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να εξασφαλίζουν στο μωρό, προστασία και τη φροντίδα για την ευημερία του, λαμβάνοντας υπόψη τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των γονέων, κηδεμόνων, ή άλλα άτομα που είναι νόμιμα αρμόδιος για τον, και παίρνουν όλα τα νομοθετικά και διοικητικά μέτρα για το σκοπό αυτό σκόπιμο.

3. Τα κράτη μέρη που εξασφαλίζουν τη λειτουργία των οργάνων, υπηρεσίες και εγκαταστάσεις που έχουν το βάρος των παιδιών και να εξασφαλίσει την προστασία τους συμμορφώνεται με τα πρότυπα που καθορίζονται από τις αρμόδιες αρχές, ιδίως στον τομέα της υγείας και της ασφάλειας, καθώς και σε σχέση με τον αριθμό και την επάρκεια του προσωπικού τους και την ύπαρξη του κατάλληλου ελέγχου.

Άρθρο 4

Συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να λάβουν όλα τα νομοθετικά, διοικητικά και άλλα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στην παρούσα σύμβαση. Στην περίπτωση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων, παίρνουν τα μέτρα αυτά ώστε να αξιοποιούν τους διαθέσιμους πόρους και, όπου χρειάζεται, στο πλαίσιο της διεθνούς συνεργασίας.

Άρθρο 5

Συμβαλλόμενα κράτη σέβονται την ευθύνη, το δικαίωμα και το καθήκον των γονέων ή, ενδεχομένως, η εκτεταμένη οικογένεια ή της Κοινότητας, όπως προβλέπεται από τα τοπικά έθιµα, οι Επίτροποι ή άλλων προσώπων που είναι νόμιμα αρμόδιος για το παιδί, να δώσει σε αυτό, με τρόπο που ταιριάζει την ανάπτυξη των ικανοτήτων του, προσανατολισμό και συμβουλές που είναι κατάλληλη για την άσκηση των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στην παρούσα σύμβαση.

Άρθρο 6

1. Τα συµβαλλόµενα κράτη αναγνωρίζουν ότι κάθε παιδί έχει ένα εγγενές δικαίωμα

η ζωή.

2. Τα κράτη μέρη διασφαλίζουν στο δυνατό μέγιστο βαθμό την επιβίωση και την ανάπτυξη του παιδιού.

Άρθρο 7

1. Το παιδί έχει καταχωρηθεί αμέσως μετά τη γέννηση και έχουσι το δικαίωμα σε ένα όνομα, το δικαίωμα να αποκτήσουν ιθαγένεια και, στο μέτρο του δυνατού, το δικαίωμα να γνωρίσει τους γονείς τους και να περιθάλπονται από.

2. Τα κράτη μέρη θα θέσει αυτά τα δικαιώματα εφαρμόζονται σύμφωνα με την εθνική τους νομοθεσία και τις υποχρεώσεις του σύμφωνα με τις συναφείς διεθνείς νομικές πράξεις στον τομέα αυτό, ιδίως σε περιπτώσεις όπου διαφορετικά το παιδί θα ήταν άπατρις.

Άρθρο 8

1. Τα κράτη μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σέβεται το δικαίωμα του παιδιού να διαφυλάξει την ταυτότητά του, συμπεριλαμβανομένης της ιθαγένειας, όνομα και οικογένεια σχέσεις, όπως αναγνωρίζεται από το νόμο χωρίς έκνομες ενέργειες.

2. Εάν ένα παιδί στερείται παράνοµα την ταυτότητά του ή κάποια στοιχεία από αυτά, συμβαλλόμενα μέρη πρέπει να δώσει μια κατάλληλη βοήθεια και προστασία, ώστε να αποκατασταθεί η την ταυτότητά της ως το συντομότερο δυνατό.

Άρθρο 9

1. Τα κράτη μέρη διασφαλίζουν ότι τα παιδιά δεν θα αποχωρίζονται από τους γονείς του παρά τη θέλησή του, εκτός εάν οι αρμόδιες αρχές αποφασίζουν, υπόκεινται σε δικαστικό έλεγχο, και σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και διαδικασίες, ότι τέτοιος διαχωρισμός είναι αναγκαίο προς το συμφέρον του παιδιού. Μια απόφαση μπορεί να είναι απαραίτητη σε ειδικές περιπτώσεις, για παράδειγμα όταν οι γονείς κακομεταχειρίζονται ή εγκατάλειψης παιδιού, ή όταν ζουν χωριστά και μια απόφαση πρέπει να γίνει για τον τόπο διαμονής του παιδιού.

2. Σε όλες τις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη πρέπει να έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στις εργασίες και να γνωστοποιήσουν τις απόψεις τους.

3. Τα κράτη μέρη σέβεται το δικαίωμα του παιδιού που χωρίζεται από τους δύο γονείς ή ένας από αυτούς να διατηρεί κανονικά προσωπικές σχέσεις και άμεση επαφή με τους δύο γονείς, εκτός εάν αυτό είναι αντίθετο με το συμφέρον του παιδιού.

4 Όταν ο διαχωρισμός είναι το αποτέλεσμα των μέτρων που λαμβάνονται από ένα συμβαλλόμενο μέρος, όπως την απαγόρευση απόπλου, φυλάκιση, εξορία, απέλαση ή θανάτου (συμπεριλαμβανομένου του θανάτου, ανεξάρτητα από τα αίτια, που συμβαίνουν σε επιμέλεια) από δύο γονείς ή ένας από αυτούς, ή του παιδιού, το κρατικό συμβαλλόμενο μέρος παρέχει κατόπιν αιτήματος, οι γονείς, το παιδί ή, ενδεχομένως, ένα άλλο μέλος της οικογένειας υπάρχουν ουσιώδεις πληροφορίες σχετικά με την τύχη του κράτους ή το μέλη της οικογένειας, εκτός εάν η γνωστοποίηση των πληροφοριών αυτών είναι επιζήμιες για την υγεία του παιδιού. Τα συµβαλλόµενα κράτη επαγρυπνούν περαιτέρω ότι η υποβολή της αίτησης δεν έχει το ίδιο αρνητικές συνέπειες για το πρόσωπο ή σε όσους ενδιαφέρονται.

Άρθρο 10

1. Σύμφωνα με την υποχρέωση των κρατών-μερών δυνάμει της παραγράφου 1 του άρθρου 9, κάθε αίτηση από ένα παιδί ή οι γονείς του να καταπλεύσουν συμβαλλόμενο μέρος για την οικογενειακή επανένωση θεωρείται από τα κράτη μέρη κατά τρόπο θετικό, ανθρώπινη και ταχεία. Τα συµβαλλόµενα κράτη επαγρυπνούν περαιτέρω ότι η υποβολή της αίτησης δεν δεν αρνητικές συνέπειες για τους αιτούντες και μέλη των οικογενειών τους.

2. Ένα παιδί, του οποίου οι γονείς διαμένουν σε διαφορετικά κράτη, έχει το δικαίωμα να διατηρήσουν, αποθήκευση σε εξαιρετικές περιστάσεις, προσωπικές σχέσεις και τις άμεσες επαφές με τους δύο γονείς. Για το σκοπό αυτό, και σύμφωνα με την υποχρέωση των κρατών-μερών δυνάμει της παραγράφου 1 του άρθρου 9, τα κράτη-μέρη θα σέβεται το δικαίωμα το παιδί και τους γονείς του να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα, συμπεριλαμβανομένων των δικών, τους και να επιστρέψουν στη χώρα τους. Το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα μπορεί να υπόκειται μόνο στους περιορισμούς που προβλέπει ο νόμος που είναι αναγκαία για την προστασία της εθνικής ασφάλειας, δημόσιας τάξης, υγείας ή ήθη, ή τα δικαιώματα και ελευθερίες των άλλων, και είναι συνεπείς με τα άλλα δικαιώματα που αναγνωρίζονται στην παρούσα σύμβαση.

Άρθρο 11

1. Τα κράτη μέρη λαμβάνουν μέτρα για την καταπολέμηση του ταξιδιού και nonreturn παιδιών στο εξωτερικό.

2. Στο τέλος αυτό, κράτη μέρη προάγουν τη σύναψη διμερών ή πολυμερών συμφωνιών ή προσχώρησης σε υπάρχουσες συμφωνίες.

Άρθρο 12

1. Τα κράτη μέρη διασφαλίζει στο παιδί που είναι ικανό να αποτελέσει το δικαίωμα να εκφράσει τη γνώμη του επί όλων των θεμάτων που επηρεάζουν το παιδί, τις απόψεις του παιδιού δίνεται ελεύθερα σταθμίσουν σύμφωνα με την ηλικία και την ωριμότητά του.

2. Κατά τούτο, ειδικότερα το παιδί η δυνατότητα ακρόασης κατά τη δικαστική και διοικητική διαδικασία που επηρεάζουν το παιδί, είτε απευθείας, είτε μέσω αντιπροσώπου ή μια οργάνωση που είναι κατάλληλο, κατά τρόπο σύμφωνο με τους κανόνες της διαδικασίας του εθνικού δικαίου.

Άρθρο 13

1. Το παιδί έχει δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης. Το δικαίωμα τούτο περιλαμβάνει την ελευθερία να αναζητήσουν, να λάβετε και να μεταδώσουν πληροφορίες και ιδέες όλων των ειδών, ανεξαρτήτως των συνόρων, σε προφορική, γραπτή, έντυπη ή καλλιτεχνική μορφή ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο της επιλογής του παιδιού.

2. Η άσκηση του δικαιώματος αυτού μπορούν να υποβάλλονται μόνο στους περιορισμούς που ορίζονται από το νόμο και να απαιτούνται:

πρέπει) να σέβεται τα δικαιώματα ή την φήμη των άλλων? ή

(β) για τη διατήρηση της εθνικής ασφάλειας, της δημόσιας τάξης, της υγείας ή της ηθικής.

Άρθρο 14

1. Τα κράτη μέρη θα σέβεται το δικαίωμα του παιδιού στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας.

2. Τα κράτη μέρη σέβεται το δικαίωμα και την υποχρέωση των γονέων ή, ενδεχομένως, νόμιμοι εκπρόσωποι του παιδιού, να καθοδηγήσει κατά την άσκηση του εν λόγω δικαιώματος κατά τρόπον ώστε να αντιστοιχεί στην ανάπτυξη του δυναμικού της.

3. Η ελευθερία εκδηλώσεως της θρησκείας ή των πεποιθήσεων μπορεί να υπόκειται μόνο στους περιορισμούς που ορίζονται από το νόμο και που είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της δημόσιας ασφάλειας, δημόσιας τάξης, υγείας και ήθη, ή τις ελευθερίες και θεμελιωδών δικαιωμάτων των άλλων.

Άρθρο 15

1. Τα συµβαλλόµενα κράτη αναγνωρίζουν τα δικαιώματα του παιδιού για την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την ελευθερία του συνέρχεσθαι ειρηνικώς.

2. Η άσκηση των δικαιωμάτων αυτών μπορεί να υπόκεινται μόνο στους περιορισμούς που ορίζονται από το νόμο και που είναι αναγκαίες σε μια δημοκρατική κοινωνία για λόγους εθνικής ασφάλειας ή δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας ή για την προστασία της υγείας ή ήθη, ή τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των άλλων.

Άρθρο 16

1. Κανένα παιδί δεν υπόκεινται στην αυθαίρετη ή παράνομη παρέμβαση με την προστασία της ιδιωτικής ζωής, οικογένεια, σπίτι ή αλληλογραφία, ούτε σε παράνομες επιθέσεις κατά των τιμής και της υπόληψής του. 2. Το παιδί έχει δικαίωμα στην προστασία του νόμου κατά την παρεµβολή ή τέτοιων καταχρήσεων.

Άρθρο 17

Κράτη μέρη αναγνωρίζουν το σημαντικό λειτουργία που εκτελείται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και μεριμνούν ώστε το παιδί να έχει πρόσβαση στις πληροφορίες και το υλικό από εθνικές και διεθνείς πηγές, ιδίως εκείνων που αποσκοπούν στην προώθηση της κοινωνικής, πνευματικής και ηθικής ευημερία και τη σωματική και ψυχική υγεία. Για το σκοπό αυτό, τα κράτη-μέρη:

(α) να ενθαρρύνουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για τη διάδοση των πληροφοριών και των υλικών που είναι κοινωνικά και πολιτιστικά οφέλη στο παιδί και στο πνεύμα του άρθρου 29-

β ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία, να παράγουν, να μοιράζονται και να διαδώσουν πληροφορίες και το υλικό αυτού του τύπου από διάφορες πολιτιστικές, εθνικές και διεθνείς πηγές?

(γ) να ενθαρρύνει την παραγωγή και τη διάδοση παιδικών βιβλίων.

δ ενθαρρύνουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να λαμβάνουν ιδιαίτερα υπόψη τις γλωσσολογικές ανάγκες των αυτόχθονων παιδιών ή που ανήκουν σε μια μειονοτική ομάδα?

(ε) προώθηση της εκπόνησης αρχές περίπτωση διευθυντές να προστατεύσει το παιδί από πληροφορίες και υλικό που είναι επιβλαβή για την ευημερία τους, λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις των άρθρων 13 και 18.

Άρθρο 18

1. Τα κράτη μέρη εφαρμόζουν τους καλύτερο να εξασφαλίσει την αναγνώριση της αρχής ότι και οι δύο γονείς έχουν κοινή ευθύνη για να αυξήσει το παιδί και να εξασφαλίζουν την ανάπτυξή. Να αυξήσει το παιδί και να εξασφαλίσει την ανάπτυξη ευθύνη πρωτίστως στους γονείς ή, ενδεχομένως, να του νομίμου εκπροσώπου τους. Θα πρέπει να αναζωογονηθεί πρωτίστως από το συμφέρον του παιδιού.

2. Για την διασφάλιση και προώθηση των δικαιωμάτων που ορίζονται στην παρούσα σύμβαση, συμβαλλόμενα μέρη δώσουν κατάλληλη βοήθεια στους γονείς και νόμιμους κηδεμόνες του παιδιού κατά την άσκηση της ευθύνης που τους ευθύνη να αυξήσει το παιδί και να εξασφαλιστεί η εγκαθίδρυση των θεσμικών οργάνων, οργάνων και υπηρεσίες που είναι υπεύθυνες για την ευημερία των παιδιών.

3. Τα κράτη μέρη λαμβάνουν όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι τα παιδιά της εργασίας οι γονείς το δικαίωμα να επωφελείται από τις υπηρεσίες και τη φροντίδα των παιδιών για τα οποία πληρούν τις απαιτήσεις.

Άρθρο 19

1. Τα κράτη μέρη λαμβάνουν νομοθετικά, διοικητικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά μέτρα για να προστατεύσει το παιδί από όλες τις μορφές βίας, βλάβη ή κακοποίηση, σωματική ή πνευματική, εγκατάλειψη ή αμέλειας, κακομεταχείριση ή εκμετάλλευση, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ είναι υπό την επιμέλεια τους γονείς του ή ένας από αυτούς, του ίδιου ή νόμιμους αντιπροσώπους ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, στους οποίους έχει ανατεθεί.

2. Τα προστατευτικά μέτρα πρέπει να περιλαμβάνουν, ως κατάλληλες, αποτελεσματικές διαδικασίες για τη συγκρότηση των κοινωνικών προγραμμάτων, να παρέχει την αναγκαία στήριξη για το παιδί και εκείνους στους οποίους έχει ανατεθεί, καθώς και για άλλες µορφές της πρόληψης και αναγνώρισης, έκθεση, παραπομπή, έρευνα, θεραπεία και παρακολούθηση για κρούσματα κακομεταχείρισης του παιδιού που περιγράφεται παραπάνω, και περιλαμβάνουν επίσης, κατάλληλες διαδικασίες για την δικαστική παρέμβαση.

Άρθρο 20

1. Κάθε παιδί που είναι προσωρινά ή μόνιμα στερηθεί ένα οικογενειακό περιβάλλον, ή του οποίου η ίδια συμφέρον δεν μπορεί να αφεθεί σε αυτό το περιβάλλον, δικαιούται προστασίας και της ειδικής ενίσχυσης από το κράτος.

2. Τα κράτη μέρη παρέχουν στο παιδί που είναι συνεπής με την τους εθνική νομοθεσία εναλλακτική φροντίδα.

3. Η παρούσα εναλλακτική φροντίδα μπορεί να λάβει τη μορφή τοποθέτηση σε μια οικογένεια, το ισλαμικό δικαίωμα kafalah, έγκριση ή ενδεχομένως, τοποθέτηση σε κατάλληλο ιδρύματα για παιδιά. Η επιλογή μεταξύ αυτές τις εναλλακτικές λύσεις, είναι δεδομένη η ανάγκη συνέχειας στην εκπαίδευση του παιδιού, καθώς και την εθνική καταγωγή, θρησκευτική, πολιτιστική και γλωσσική.

Άρθρο 21

Συμβαλλόμενα κράτη τα οποία αναγνωρίζουν ή/και να επιτρέψει την έγκριση για να εξασφαλιστεί ότι το συμφέρον του παιδιού είναι η κυρίαρχη εκτίμηση επί του θέματος, και:

α) να εξασφαλίσουν ότι η υιοθέτηση ενός παιδιού επιτρέπεται μόνο από τις αρμόδιες αρχές, οι οποίοι ελέγχουν, σύμφωνα με την νομοθεσία και διαδικασίες, και με βάση όλες τις αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με τη συγκεκριμένη περίπτωση, ότι η έγκριση μπορεί να προχωρήσει όσον αφορά την κατάσταση του παιδιού από τη μητρική της εταιρία, τους γονείς και κηδεμόνες και πουκατά περίπτωση, τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους στην υιοθέτηση ενημέρωσε, μετά θα πρέπει να περιβάλλεται από απαιτείται προκηρύξεις.

(β) να αναγνωρίσει ότι η υιοθεσία στο εξωτερικό μπορεί να θεωρηθεί ως εναλλακτικό μέσο να παρέχει την απαραίτητη προσοχή για το παιδί, εάν τέτοια δεν μπορεί, στη χώρα προέλευσης, να τοποθετηθούν σε ανάδοχη ή θετούς οικογένεια ή είναι κατάλληλα υψηλή?

c) πρέπει, σε περίπτωση έγκριση στο εξωτερικό, για να εξασφαλιστεί ότι το παιδί έχει το πλεονέκτημα των διασφαλίσεων και πρότυπα ισοδύναμα με εκείνα που ισχύουν στην περίπτωση τις υιοθεσίες σε εθνικό επίπεδο?

(δ) να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσει ότι, αν υιοθετούνταν διεθνώς, την τοποθέτηση του παιδιού δεν οδηγεί σε αδικαιολόγητη υλικό κέρδος για τους ανθρώπους που ευθύνονται για τη?

(ε) οι στόχοι του παρόντος άρθρου συνάπτοντας συμφωνίες ή διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες, όπως η περίπτωση μπορεί να είναι, και να προσπαθήσει στο πλαίσιο αυτό, να εξασφαλίζει ότι οι τοποθετήσεις παιδιών στο εξωτερικό θα πραγματοποιούνται από τις αρχές ή τα αρμόδια όργανα.

Άρθρο 22

1. Τα κράτη μέρη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσει ότι ένα παιδί που επιδιώκει το καθεστώς του πρόσφυγα ή που θεωρείται λαμβάνονται καταφύγιο κάτω από τους κανόνες και τις διαδικασίες του διεθνή ή εθνικό δίκαιο, είτε µόνο ή συνοδευόµενο από τον πατέρα και τη μητέρα ή οποιουδήποτε άλλου προσώπου, απολαμβάνει την προστασία και ανθρωπιστική βοήθεια που είναι αναγκαία, προκειμένου να απολαύουν των δικαιωμάτων ότι αυτός αναγνωρίζουν η παρούσα σύμβαση και άλλες διεθνείς πράξεις δικαιώματα της άνθρωπος ή ανθρωπιστικής φύσης, στην οποία τα κράτη μέλη είναι συμβαλλόμενα μέρη.

2. Στο τέλος αυτό, συμβαλλόμενα κράτη συνεργάζονται, όπως κρίνουν αναγκαίο για όλες τις προσπάθειες από τον οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών και άλλες διακυβερνητικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις αρμόδιες συνεργάζεται με την οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών να προστατεύσουν και να βοηθήσουν τα παιδιά που βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις και να ψάξει για τον πατέρα και την μητέρα ή άλλα μέλη της οικογένειας κάθε παιδιού πρόσφυγα να συγκεντρώσει τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για να το φέρει στην οικογένειά του. Όταν ούτε ο πατέρας, η μητέρα ή οποιοδήποτε άλλο μέλος της οικογένειας μπορεί να βρεθεί, το παιδί χορηγείται, σύμφωνα με τις αρχές που καθορίζονται στην παρούσα συμφωνία, την ίδια προστασία όπως κάθε άλλο παιδί μόνιμα ή προσωρινά στερούνται του οικογενειακού περιβάλλοντός του για οποιονδήποτε λόγο.

Άρθρο 23

1. Τα συµβαλλόµενα κράτη αναγνωρίζουν ότι τα διανοητικά ή σωματικά ανάπηρα παιδιά πρέπει να οδηγήσουν μια πλήρη ζωή και αξιοπρεπής, σε συνθήκες που να εξασφαλίζουν την αξιοπρέπεια, να προωθήσει την αυτοδυναμία και να διευκολύνει την ενεργό συμμετοχή στη ζωή της Κοινότητας.

2. Τα συµβαλλόµενα κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα των παιδιών με ειδικές ανάγκες να επωφεληθούν από ειδική φροντίδα και ενθαρρύνουν και εξασφαλίζει με την έκταση των διαθέσιμων πόρων, τη χορήγηση, κατόπιν αιτήματος, άτομα με ειδικές ανάγκες παιδιά επιλέξιμες και όσοι είναι υπεύθυνοι, βοήθεια που προσαρμόζεται στην κατάσταση του παιδιού και την κατάσταση των γονέων του ή εκείνων στους οποίους έχει ανατεθεί.

3. Με βάση τις ειδικές ανάγκες των παιδιών με αναπηρίες, βοήθεια σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου είναι δωρεάν όποτε είναι δυνατόν, λαμβανομένων υπόψη των οικονομικών πόρων από τους γονείς ή από εκείνους στους οποίους έχει ανατεθεί το παιδί, και είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε τα παιδιά με ειδικές ανάγκες έχει αποτελεσματική πρόσβαση στην εκπαίδευση, την εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψηαποκατάστασης, προετοιμασία για την απασχόληση και αναψυχή, και το όφελος από αυτές τις υπηρεσίες για να εξασφαλίσει την πληρέστερη δυνατή κοινωνική ενσωμάτωση και την προσωπική ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της πολιτιστικής και πνευματικής.

4. Μέσα σε πνεύμα διεθνούς συνεργασίας, τα κράτη-μέρη προάγουν την ανταλλαγή σχετικών πληροφοριών στον τομέα της προληπτικής ιατρικής φροντίδας και θεραπείας, ιατρική, ψυχολογική και λειτουργική των παιδιών με αναπηρία, συμπεριλαμβανομένης της διάδοσης των πληροφοριών που αφορούν τις μεθόδους αποκατάστασης και τις υπηρεσίες επαγγελματικής κατάρτισης, καθώς και την πρόσβαση στα δεδομένα αυτά, ώστε τα κράτη μέρη να βελτιώσουν τους ικανότητες και δεξιότητες και να διευρύνουν την εμπειρία τους σε αυτούς τους τομείς. Εν προκειμένω, λαμβάνονται υπόψη ιδίως τις ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών.

Άρθρο 24

1. Τα συµβαλλόµενα κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού στην απόλαυση του τα υψηλότερα πρότυπα εφικτός, της υγείας και να επωφεληθούν από τις ιατρικές υπηρεσίες και αποκατάστασης. Προσπαθούν να εξασφαλίσουν ότι κανένα παιδί δεν στερείται το δικαίωμα να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες.

2. Τα κράτη μέρη μέλη προσπαθούν να εξασφαλίσουν την πλήρη εφαρμογή του ανωτέρω δικαιώματος, και, ειδικότερα, λαμβάνει κατάλληλα μέτρα για την:

α) τη μείωση της θνησιμότητας των βρεφών και των παιδιών?

β) να εξασφαλίσουν ότι όλα τα παιδιά ιατρική βοήθεια και απαραίτητες υγειονομικές φροντίδα, έμφαση στην ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας?

c) για την καταπολέμηση ασθενειών και του υποσιτισμού, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, μέσω, μεταξύ άλλων, η χρήση του άμεσα διαθέσιμη τεχνολογία και την παροχή θρεπτικών τροφίμων και πόσιμου νερού, λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους και τους κινδύνους της ρύπανσης του φυσικού περιβάλλοντος,

δ) εξασφαλίσει προγεννητική και μετά τον τοκετό μητέρες περίπτωση·

(ε) για να διασφαλιστεί ότι όλες οι ομάδες της κοινωνίας, ιδιαίτερα οι γονείς και τα παιδιά, να λάβετε πληροφορίες σχετικά με την υγεία και τη διατροφή των παιδιών, τα οφέλη από το θηλασμό, την υγιεινή και την αποχέτευση του περιβάλλοντος και την πρόληψη των ατυχημάτων, και η βοήθεια που τους επιτρέπει να χρησιμοποιήσει αυτές τις πληροφορίες.

στ) να αναπτύξουν προληπτική υγειονομική περίθαλψη, συμβουλές στους γονείς και εκπαίδευση και υπηρεσίες οικογενειακού προγραμματισμού.

3. Τα κράτη μέρη λαμβάνουν όλα τα αποτελεσματικά μέτρα για να καταργήσει τις παραδοσιακές πρακτικές που είναι επιζήμια για την υγεία των παιδιών.

4. Τα κράτη μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να προωθήσουν και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία προκειμένου να επιτευχθεί σταδιακά την πλήρη πραγματοποίηση του δικαιώματος που αναγνωρίζεται στο παρόν άρθρο. Εν προκειμένω, λαμβάνονται υπόψη ιδίως τις ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών.

Άρθρο 25

Τα συµβαλλόµενα κράτη αναγνωρίζουν στο παιδί, που τοποθετήθηκε από τις αρμόδιες αρχές να λάβουν φροντίδα, προστασία ή μια φυσική ή ψυχική μεταχείριση, το δικαίωμα σε ένα περιοδικό της επεξεργασίας και κάθε άλλη περίσταση που αφορούν την τοποθέτηση.

Άρθρο 26

1. Τα κράτη μέρη αναγνωρίζουν το κάθε παιδί το δικαίωμα να επωφελείται από την κοινωνική ασφάλιση, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής ασφάλισης, και λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσει την πλήρη υλοποίηση του εν λόγω δικαιώματος σύμφωνα με την εθνική τους νομοθεσία.

2. Τα οφέλη πρέπει, κατά περίπτωση, χορηγείται για λογαριασμό των πόρων και την κατάσταση του παιδιού και οι υπεύθυνοι για τη συντήρηση, καθώς και οποιουδήποτε άλλου παράγοντα αφορά την αξίωση για όφελος ή εξ ονόματος του παιδιού.

Άρθρο 27

1. Τα συµβαλλόµενα κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα κάθε παιδιού για ένα επίπεδο ζωής επαρκές για την σωματική, ψυχική, πνευματική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξη.

2. Είναι η μητρική ή άλλο πρόσωπο που του το παιδί πρώτα και κύρια ευθύνη να εξασφαλίσει, εντός των ορίων των δυνατοτήτων τους και τους οικονομικούς πόρους, τις συνθήκες διαβίωσης που απαιτούνται για την ανάπτυξη του παιδιού.

3. Τα κράτη μέρη θεσπίζουν κατάλληλα μέτρα, λαμβάνοντας υπόψη τις εθνικές συνθήκες και στο βαθμό των πόρων τους, για να βοηθήσει τους γονείς και άλλοι αρμόδιοι για το παιδί να καθιερώσει αυτό το δικαίωμα και να παρέχουν, σε περίπτωση ανάγκης, υλική βοήθεια και υποστήριξη προγραμμάτων, ιδιαίτερα όσον αφορά τα τρόφιμα, ρουχισμό και την κατοικία.

4. Τα κράτη μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσει την είσπραξη της διατροφής για το παιδί από τους γονείς του ή άλλου προσώπου που έλκει την οικονομική ευθύνη απέναντί της, είτε στο έδαφός τους ή από το εξωτερικό. Ιδίως, να ληφθούν υπόψη περιπτώσεις όπου το πρόσωπο που έχει υποχρέωση το παιδί ζει σε κράτος άλλο από εκείνο του παιδιού, συμβαλλόμενα κράτη προωθούν την προσχώρηση σε διεθνείς συμφωνίες ή τη σύναψη των συμφωνιών αυτών και την έγκριση όλων άλλων κατάλληλων ρυθμίσεων.

Άρθρο 28

1. Τα συµβαλλόµενα κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού στην εκπαίδευση, και κυρίως, να διασφαλίζουν την άσκηση αυτού δικαίωμα προοδευτικά και στη βάση της ισότητας των ευκαιριών:

πρωτοβάθμια εκπαίδευση (α) κάνουν υποχρεωτική και δωρεάν για όλους.

(β) που ευνοούν την ανάπτυξη των διάφορων μορφών δευτεροβάθμιας, τόσο γενική και επαγγελματική εκπαίδευση, καταστούν διαθέσιμες και προσιτές σε κάθε παιδί, και λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα, όπως η εισαγωγή της δωρεάν εκπαίδευσης και την προσφορά της χρηματοδοτικής βοήθειας σε περίπτωση ανάγκης·

(γ) παρέχουν όλοι πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με βάση την ικανότητα, με κάθε κατάλληλο μέσο,

(δ) κάνουν διαθέσιμη και προσιτή σε όλες τις πληροφορίες του παιδί και σχολείο προσανατολισμού και επαγγελματική?

ε λαμβάνει μέτρα για να ενθαρρύνουν την κανονικότητα της σχολικής φοίτησης και τη μείωση των ποσοστών εγκατάλειψης του σχολείου.

2. Τα κράτη μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλιστεί ότι η σχολική πειθαρχία είναι διαχείριση κατά τρόπο σύμφωνο με την αξιοπρέπεια του παιδιού ως ένα ανθρώπινο ον και, σύμφωνα με την παρούσα σύμβαση.

3. Τα κράτη μέρη προωθούν και ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία στον τομέα της εκπαίδευσης, με σκοπό μεταξύ άλλων να συμβάλει στην εξάλειψη των άγνοια και ο αναλφαβητισμός σε όλο τον κόσμο και τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις και σύγχρονες διδακτικές μέθοδοι. Εν προκειμένω, λαμβάνονται υπόψη ιδίως τις ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών.

Γενικό άρθρο 29Observation σχετικά με την εφαρμογή

1. Τα κράτη μέρη συμφωνούν ότι η εκπαίδευση του παιδιού πρέπει να αποβλέπει σε:

(α) προώθηση της ανάπτυξης της προσωπικότητας του παιδιού και την ανάπτυξη ταλέντα και ψυχικές και σωματικές ικανότητες στο βαθμό των δυνατοτήτων τους?

β) στην ανάπτυξη του σεβασμού για τα δικαιώματα του ανθρώπου και θεμελιωδών ελευθεριών και των αρχών που κατοχυρώνονται στον χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·

γ) ενστάλαξη τα παιδιά προς τους γονείς του, την ταυτότητά της, τη γλώσσα και την πολιτιστικές αξίες, και σεβασμό για τις εθνικές αξίες της χώρας στην οποία ζει, η χώρα από την οποία μπορεί να προέρχονται και για τους πολιτισµούς που διαφέρουν από τη δική τους·

δ) η προετοιμασία του παιδιού για υπεύθυνη ζωή σε μια ελεύθερη κοινωνία, σε πνεύμα κατανόηση, η ειρήνη, η ανοχή, η ισότητα μεταξύ των φύλων και τη φιλία μεταξύ των λαών και των εθνικών, εθνικών και θρησκευτικών ομάδων και πρόσωπα αυτόχθονης καταγωγής.

(ε) την ανάπτυξη του σεβασμού για το φυσικό περιβάλλον).

2. Καμία διάταξη του παρόντος άρθρου ή άρθρο 28 νοούνται με τρόπο που παραβιάζει την ελευθερία των προσώπων ή οντοτήτων να καθιερώσει και να κατευθύνει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, βάσει των αρχών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου τηρούνται και ότι η εκπαίδευση που παρέχεται στους χώρους αυτούς πληροί τα ελάχιστα πρότυπα που το κράτος θα πρέπει να συνταγογραφείται.

Άρθρο 30

Στις Πολιτείες όπου υπάρχουν εθνοτικές, θρησκευτικές ή γλωσσικές μειονότητες ή πρόσωπα αυτόχθονης καταγωγής, ένα παιδί που αυτόχθονες ή ιδιοκτησίας μία από αυτές τις μειονότητες δεν μπορεί να στερηθεί το δικαίωμα να έχει τη δική του πολιτιστική ζωή, να πρεσβεύουν και να ασκούν τη δική του θρησκεία ή να χρησιμοποιήσετε τη δική του γλώσσα στην Κοινότητα με τα άλλα μέλη της ομάδας του.

Άρθρο 31

1. Τα συµβαλλόµενα κράτη αναγνωρίζουν το παιδί το δικαίωμα αναπαύσεως και της αναψυχής, να συμμετάσχουν στο παιχνίδι και ψυχαγωγικές δραστηριότητες κατάλληλες για την ηλικία τους και να συμμετέχουν ελεύθερα στην πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή.

2. Τα κράτη μέρη σέβονται και προωθήσει το δικαίωμα του παιδιού να συμμετέχει πλήρως στην πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή, και ενθαρρύνει την οργάνωση για να την πρόθεσή του κατάλληλη αναψυχή και ψυχαγωγικές, καλλιτεχνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, υπό συνθήκες ισότητας.

Άρθρο 32

1. Τα κράτη μέρη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού να προστατευθεί από την οικονομική εκμετάλλευση και να υποχρεωθεί να καμία εργασία ή είναι πιθανό να θέσει σε κίνδυνο την εκπαίδευσή του ή να βλάψει την υγεία ή τη σωματική, πνευματική, πνευματική, ηθική ή κοινωνική ανάπτυξη.

2. Τα κράτη μέρη λαμβάνουν νομοθετικά, διοικητικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου. Για το σκοπό αυτό, και λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές διατάξεις των άλλων διεθνών οργάνων, δηλώνει μέρη, ιδίως:

(α) θεσπίζει ένα ελάχιστο όριο ηλικίας ή ελάχιστο όριο ηλικίας για την αποδοχή στην απασχόληση·

(β) να προβλέπει κατάλληλη ρύθμιση των ωρών εργασίας και τις συνθήκες εργασίας·

(γ) παρέχουν κυρώσεις ή άλλες κατάλληλες κυρώσεις για να εξασφαλίσει την αποτελεσματική εφαρμογή του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 33

Συμβαλλόμενα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των νομοθετικά, διοικητικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά, να προστασία των παιδιών από την παράνομη χρήση ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών, όπως ορίζονται στις σχετικές διεθνείς συμβάσεις, και να αποτρέψει τα παιδιά από την χρησιμοποιούνται για την παράνομη παραγωγή και εμπορία αυτών των ουσιών.

Άρθρο 34

Συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να προστατεύσει το παιδί από όλες τις μορφές της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και σεξουαλικής βίας. Προς τούτο, κράτη μέλη λαμβάνουν ιδίως όλα κατάλληλων εθνικών, διμερών και πολυμερών μέτρων πρόληψης:

α) ότι τα παιδιά είναι παρακίνηση ή τον εξαναγκασμό για να συμμετάσχει σε οιαδήποτε αθέμιτη σεξουαλική δραστηριότητα?

(β) ότι τα παιδιά είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης για σκοπούς της πορνείας ή άλλες αθέμιτες σεξουαλικές πρακτικές?

(γ) ότι τα παιδιά είναι εκμετάλλευση για τους σκοπούς της παραγωγής παραστάσεις ή πορνογραφικού υλικού.

Άρθρο 35

Κράτη μέρη λαμβάνουν όλα μέτρα κατάλληλο εθνικό, διμερές και πολυμερές της απαγωγής, πώληση ή την εμπορία παιδιών για οποιονδήποτε σκοπό και σε οποιαδήποτε μορφή.

Άρθρο 36

Τα μέρη κράτη μέλη προστατεύουν το παιδί έναντι κάθε άλλης μορφής εκμετάλλευση που είναι επιζήμια για όλα τα θέματα της περιουσίας του - να.

Άρθρο 37

Κράτη-μέρη διασφαλίζουν:

α κανένα παιδί δεν πρέπει να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ή σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία. Θανατική ποινή ούτε την ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα απελευθέρωσης επιβάλλονται για παραβάσεις που διαπράττονται από άτομα ηλικίας κάτω των 18 ετών

β κανένα παιδί δεν στερείται της ελευθερίας παράνομα ή αυθαίρετα. Σύλληψη, κράτηση ή φυλάκιση ενός παιδιού πρέπει να συμμορφώνονται με τη νομοθεσία, είναι ένα μέτρο της έσχατη λύση, και να απαντήσω όσο το δυνατόν?

γ κάθε παιδί που στερείται της ελευθερίας να αντιμετωπιστεί με την ανθρωπότητα και με το σεβασμό λόγω της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, και με τρόπο λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των προσώπων της ηλικίας του. Ειδικότερα, κάθε παιδί που στερείται της ελευθερίας είναι διαχωρίζονται από τους ενήλικες, εκτός εάν το ένα θεωρεί προτιμότερο να μην κάνει έτσι προς το συμφέρον του παιδιού, και έχει το δικαίωμα να παραμείνει σε επαφή με την οικογένειά του μέσω αλληλογραφίας και επισκέψεις, αποθήκευση σε εξαιρετικές περιπτώσεις·

(δ) τα παιδιά που στερούνται της ελευθερίας τους έχουν το δικαίωμα για άμεση πρόσβαση σε νομική ή άλλη κατάλληλη βοήθεια, καθώς και το δικαίωμα να αμφισβητήσει τη νομιμότητα τους στέρησης της ελευθερίας πριν από ένα δικαστήριο ή άλλη αρμόδια, ανεξάρτητη και αμερόληπτη αρχή, και ότι μια ταχεία απόφαση σε αυτό το θέμα.

Άρθρο 38

1. Τα κράτη μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σέβονται και να διασφαλίσει τον σεβασμό των κανόνων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που εφαρμόζονται στην περίπτωση ένοπλης σύρραξης, και των οποίων η προστασία επεκτείνεται στα παιδιά.

2. Τα κράτη μέρη λαμβάνουν όλα τα μέτρα που είναι εφικτό στην πράξη για να εξασφαλιστεί ότι πρόσωπα που δεν έχουν φθάσει στην ηλικία των δεκαπέντε χρόνια δεν συμμετέχουν άμεσα στις εχθροπραξίες.

3. Τα κράτη μέρη απέχουν από κάθε πρόσωπο που δεν έχουν φθάσει την ηλικία των δεκαπέντε ετών σε ένοπλες δυνάμεις τους για την πρόσληψη. Όταν ενσωματώνουν άνθρωποι άνω των δεκαπέντε ετών αλλά κάτω από την ηλικία των δεκαοκτώ ετών, μέλη μέρη θα προσπαθήσουν να δώσουν προτεραιότητα στους ηλικιωμένους.

4. Σύμφωνα με την η απαίτηση που αναφέρει την υποχρέωσή τους βάσει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου για την προστασία του άμαχου πληθυσμού σε ένοπλες συγκρούσεις, μέρη λαμβάνουν όλα τα μέτρα είναι εφικτό στην πράξη έτσι ώστε τα παιδιά που πλήττονται από ένοπλες συγκρούσεις λαμβάνουν προστασία και φροντίδα.

Άρθρο 39

Συμβαλλόμενα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να διευκολυνθεί η σωματική και ψυχολογική αποκατάσταση και κοινωνική επανένταξη του παιδιού θύματος οποιασδήποτε μορφής παραμέλησης, εκμετάλλευσης ή κακοποίησης, βασανιστήρια ή οποιαδήποτε άλλα μορφή τιμωρίας ή σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία, ή ένοπλης σύρραξης. Αυτό και αυτό επανένταξη να λάβει χώρα υπό συνθήκες που προάγουν την υγεία, την αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπεια του παιδιού.

Άρθρο 40

1. Τα συµβαλλόµενα κράτη αναγνωρίζουν κάθε παιδί ύποπτο, κατηγορούνται ή καταδικαστεί για ποινικό αδίκημα το δικαίωμα σε επεξεργασία που είναι ευνοϊκό για την αίσθηση της αξιοπρέπειας και αξίας, που να ενισχύει το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών των άλλων, και λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία του, καθώς και την ανάγκη να διευκολυνθεί η επανένταξη στην κοινωνία και να παίξει έναν εποικοδομητικό ρόλο στην το Μαστού από αυτό.

2. Στο τέλος αυτό, και λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές διατάξεις των διεθνών μέσων, τα συµβαλλόµενα κράτη ειδικότερα:

έχει) ότι κανένα παιδί δεν είναι ύποπτο, κατηγορούνται ή παράβαση του ποινικού νόµου μέσα από πράξεις ή παραλείψεις που δεν απαγορεύονται από το εθνικό ή το διεθνές δίκαιο τη στιγμή όταν που διαπράχθηκαν.

β) καταλήγει ότι κάθε παιδί ύποπτο ή κατηγορείται για παράβαση του ποινικού δικαίου έχει τουλάχιστον το δικαίωμα να τις ακόλουθες εγγυήσεις:

i) θεωρούνται όλοι αθώοι μέχρι την ενοχή του έχει συσταθεί νομικά?

(ii) ενηµερώνεται χωρίς καθυστέρηση και απευθείας για τις κατηγορίες εναντίον του, ή, όπου χρειάζεται, με τους γονείς ή νόμιμους εκπροσώπους, και έχουν νομική ή άλλη κατάλληλη βοήθεια στην προετοιμασία και την παρουσίαση της υπερασπίσεως αυτού,

(iii) ότι η αιτία του να ακουστεί αμελλητί από την αρχή ή το αρμόδιο, ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο, σύμφωνα με μια δίκαιη διαδικασία σύμφωνα με το νόμο, παρουσία συνηγόρου ή άλλο, και, εκτός αν κρίνεται αντίθετη προς το συμφέρον του παιδιού, λόγω της ηλικίας του ή η κατάστασή του, παρουσία του γονέων ή των νόμιμων εκπροσώπων·

IV) να µην υποχρεώνεται να καταθέσει ως μάρτυρας ή να οµολογήσει την εξετάσει ή ζητήση όπως εξετασθώσιν οι μάρτυρες, και να αποκτήσουν την πρόσκλησιν και εξέτασιν των μαρτύρων υπερασπίσεως υπό συνθήκες ισότητας.

(v) αν βρέθηκαν παραβίασης της ποινικής, να απευθύνω έκκληση, η παρούσα απόφαση και των θεσπισθέντων αναλόγως πριν από μια αρχή ή έναν υψηλότερο του Δικαστηρίου αρμόδια, ανεξάρτητη και αμερόληπτη, σύμφωνα με το νόμο?

(vi) πάρετε δωρεάν συμπαράστασιν διερμηνέως, αν κάνει ή δεν μιλάει τη γλώσσα που χρησιμοποιείται?

(vii) ότι του απορρήτου τηρείται πλήρως σε όλα τα στάδια της διαδικασίας.

3. Τα κράτη μέρη επιδιώκουν να προωθήσει την θέσπιση του νόμους, τις διαδικασίες, αρχές και ιδρύματα ισχύει ειδικά για τα παιδιά τους ισχυρισμούς, διώκονται ή καταδικάζονται για παράβαση του ποινικού δικαίου, και ιδίως:

α) θεσπίζει μια ελάχιστη ηλικία κάτω από την οποία θεωρείται ότι τα παιδιά να μην έχουν την ικανότητα παράβασης του ποινικού νόµου.

β) λαμβάνει μέτρα, όποτε είναι δυνατόν και ευκταίο, για τη θεραπεία αυτών των παιδιών χωρίς την προσφυγή σε δικαστικές διαδικασίες, με την προϋπόθεση, ωστόσο, ότι πρέπει να τηρούνται πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματα και νομικών διασφαλίσεων.

4. Μια σειρά από διατάξεις που περιλαμβάνουν τη φροντίδα, καθοδήγηση και επίβλεψη, πίνακες, δοκιμασίας, ανάδοχη φροντίδα, προγράμματα εκπαίδευσης και θεσμική εναλλακτικές λύσεις θα είναι προγραμματισμένη να εξασφαλίσει παιδιά επεξεργασία σύμφωνα με την καλή διαβίωσή τους και είναι ανάλογη με την κατάστασή τους και το αδίκημα.

Άρθρο 41

Καμία από τις διατάξεις της παρούσας σύμβασης δεν επηρεάζει τις διατάξεις που είναι πιο ευνοϊκό για την υλοποίηση των δικαιωμάτων του παιδιού που μπορεί να περιέχονται:

α) στη νομοθεσία ενός κράτους μέρους? ή

(β) κατά του διεθνούς δικαίου ισχύουν για το συγκεκριμένο μέλος.

Δεύτερο μέρος

Άρθρο 42

Συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να δημοσιοποιούν τις αρχές και τις διατάξεις της παρούσας σύμβασης, επιχειρηματικές και ενδείκνυται για ενήλικες και παιδιά.

Άρθρο 43

1. Για τους σκοπούς της εξετάζει την πρόοδο που σημειώθηκε από τα κράτη μέρη στην εφαρμογή των υποχρεώσεων που αναλαμβάνονται από τους βάσει της σύμβασης, συστήνεται μια Επιτροπή για τα δικαιώματα του παιδιού που ασκεί λειτουργίες που ορίζονται κατωτέρω.

2. Η Επιτροπή αποτελείται από δεκαοκτώ ειδικούς του υψηλού ηθικού χαρακτήρα και έχει ένα αναγνωρισμένου κύρους στον τομέα που καλύπτεται από αυτό Convention.1/ / τα μέλη εκλέγονται από τα κράτη μέρη από τους πολίτες και υπηρετούν σε προσωπική βάση, λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη να εξασφαλιστεί η δίκαιη γεωγραφική κατανομή, καθώς και όσον αφορά τα κύρια νομικά συστήματα.

3. Τα μέλη της Επιτροπής εκλέγονται με μυστική ψηφοφορία από έναν κατάλογο υποψηφίων που ορίζονται από τα κράτη μέρη. Κάθε κράτος μέρος μπορεί να ορίζει έναν υποψήφιο μεταξύ των υπηκόων.

4. Την πρώτη εκλογή θα πραγματοποιηθεί εντός έξι μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας σύμβασης. Οι εκλογές θα διεξαχθούν ανά διετία. Τέσσερις μήνες πριν από την ημερομηνία κάθε εκλογής, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών εγγράφως καλέσει τα κράτη μέρη να προτείνουν τους υποψηφίους τους εντός προθεσμίας δύο μηνών. Ο Γενικός Γραμματέας στη συνέχεια θα καταρτίσει στον αλφαβητικό κατάλογο των προσώπων που ορίζονται, αναφέροντας τα κράτη-μέρη που έχουν ορίσει, και να επικοινωνούν στα κράτη-μέρη της παρούσας σύμβασης.

5. Οι εκλογές διεξήχθησαν στις συνεδριάσεις των συμβαλλομένων κρατών που συγκαλούνται από το Γενικό Γραμματέα στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών. AT αυτών των συναντήσεων, για την οποία τα δύο τρίτα των μελών, μερών, συνιστούν απαρτία υποψήφιοι που εκλέγονται στην Επιτροπή είναι εκείνοι που λαμβάνουν το μεγαλύτερο αριθμό των ψήφων και την απόλυτη πλειοψηφία των ψήφων των αντιπροσώπων των κρατών μερών που παρίστανται και ψηφίζουν.

6. Τα μέλη της Επιτροπής εκλέγονται για τέσσερα χρόνια. Αυτά μπορούν να επανεκλέγονται αν τους υποψήφιος προτείνεται και πάλι. Η θητεία των πέντε από τα μέλη που εκλέγονται στις πρώτες εκλογές λήγει στο τέλος των δύο ετών. Τα ονόματα αυτά τα πέντε μελών θα επιλεγούν με κλήρωση από τον Πρόεδρο της συνεδρίασης αμέσως μετά την πρώτη εκλογή.

7. Σε περίπτωση του θανάτου ή παραίτησης ενός μέλους της Επιτροπής, ή αν για οποιοδήποτε άλλο λόγο, ένα κράτος μέλος μπορεί πλέον να ασκήσει τα καθήκοντά του στο πλαίσιο της Επιτροπής, το κράτος-μέρος που είχε παρουσιάσει την υποψηφιότητά της διορίζει ένα άλλο εμπειρογνώμονα από τους υπηκόους του για την πλήρωση της κενής θέσης έτσι μέχρι την εκπνοή της θητείας τους, υπόκεινται στην έγκριση της Επιτροπής.

8. Η Επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

9. Η Επιτροπή εκλέγει το Προεδρείο της για περίοδο δύο ετών.

10. Οι συνεδριάσεις της Επιτροπής στέκονται κανονικά στην έδρα του οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, ή σε οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο χώρο που καθορίζεται από την Επιτροπή. Η Επιτροπή συνέρχεται κανονικά κάθε χρόνο. Η διάρκεια των συνόδων της καθορίζεται και τροποποιείται, εάν είναι απαραίτητο, από μια συνεδρίαση των συμβαλλομένων κρατών στην ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΜΒΑΣΗ, υπόκεινται στην έγκριση της Γενικής Συνέλευσης.

11. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών που θέτει στη διάθεση της Επιτροπής προσωπικό και εγκαταστάσεις που απαιτούνται για την αποτελεσματική εκτέλεση των καθηκόντων που της έχουν ανατεθεί βάσει της παρούσας σύμβασης.

12. Τα μέλη της Επιτροπής που συστάθηκε βάσει της σύμβασης αυτής δικαιούνται, με την έγκριση της Γενικής Συνέλευσης, σχετικά με τους πόρους των Ηνωμένων Εθνών υπό τους όρους και με τον τρόπο που προβλέπεται από τη Γενική Συνέλευση, αθροιστικά.

Άρθρο 44

1. Τα κράτη μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να υποβάλλει στην Επιτροπή, μέσω του Γενικού Γραμματέως των Ηνωμένων Εθνών, εκθέσεις για τα μέτρα που θεσπίζουν για να θέσει σε εφαρμογή τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται στην παρούσα σύμβαση και για την πρόοδο στην απόλαυση των δικαιωμάτων αυτών:

α) εντός δύο ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας σύμβασης για τα εν λόγω κράτη-μέρη

β) εν συνεχεία, ανά πενταετία.

2. Οι εκθέσεις που καταρτίζονται δυνάμει του παρόντος τμήματος πρέπει, όπου ενδείκνυται, αναφέρει, οι παράγοντες και οι δυσκολίες πρόληψη συμβαλλόμενα μέρη να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από την παρούσα σύμβαση. Επίσης περιέχουν επαρκείς πληροφορίες για να δώσει στην Επιτροπή μια σαφή ιδέα της εφαρμογής της σύμβασης στην οικεία χώρα.

3. Τα κράτη μέρη που έχουν υποβληθεί στην Επιτροπή πλήρη αρχική έκθεση έχουν δεν, στις αναφορές που τον έχουν στη συνέχεια σύμφωνα με την παράγραφο (β) της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, επαναλάβετε προηγουμένως παρέχονται βασικές πληροφορίες.

4. Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει τα κράτη μέρη συμπληρωματικές πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή της σύμβασης.

5. Η Επιτροπή υποβάλλει κάθε δύο χρόνια στη Γενική Συνέλευση, μέσω του οικονομικού και κοινωνικού Συμβουλίου, μια έκθεση για τις δραστηριότητές του.

6. Τα κράτη μέρη παρέχουν τις εκθέσεις τους μια ευρεία διανομή στη χώρα τους.

Άρθρο 45

Για την προώθηση της αποτελεσματικής εφαρμογής της σύμβασης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία στον τομέα της σύμβασης:

(α) τις ειδικές υπηρεσίες, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα παιδιά και άλλα όργανα των Ηνωμένων Εθνών, έχουν το δικαίωμα να εκπροσωπούνται κατά την εξέταση της εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας σύμβασης που εμπίπτουν στην εντολή τους. Η Επιτροπή μπορεί να καλεί τις ειδικευµένες, το Ταμείο των Εθνών για τα παιδιά και όλα τα άλλα όργανα όπως κρίνει σκόπιμο να υποβάλλει γνωμοδότηση εμπειρογνωμόνων σχετικά με την εφαρμογή της σύμβασης στους τομείς αρμοδιότητας των αντίστοιχών τους εντολών. Αυτό μπορεί να καλεί τις ειδικευµένες, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα παιδιά και άλλα όργανα των Ηνωμένων Εθνών να υποβάλουν εκθέσεις για την εφαρμογή της σύμβασης σε τομείς που υπάγονται σε όλους τους τομείς της δραστηριότητας?

(β) η Επιτροπή διαβιβάζει, εάν κριθεί αναγκαίο, στις ειδικευµένες, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για την παιδική ηλικία και τα άλλα αρμόδια όργανα κάθε εκθέσεις από τα κράτη-μέρη που περιέχουν ένα αίτημα ή να επιβάλλουν την για τεχνική βοήθεια, συμβουλές ή να συνοδεύεται, κατά περίπτωση, οι παρατηρήσεις και προτάσεις της Επιτροπής που επηρεάζουν τα εν λόγω αιτήματα ή ενδείξεις·

(γ) η Επιτροπή μπορεί να συστήσει στο αίτημα της Γενικής Συνέλευσης του Γενικού Γραμματέα στην Επιτροπή μελετών για συγκεκριμένα θέματα που αφορούν τα δικαιώματα του παιδιού·

(δ) η Επιτροπή μπορεί να κάνει προτάσεις και γενικές συστάσεις με βάση πληροφορίες ληφθείσες σύμφωνα με τα άρθρα 44 και 45 της παρούσας Σύµβασης. Τέτοιες προτάσεις και γενικές συστάσεις που διαβιβάζονται σε κάθε ενδιαφερόµενο συµβαλλόµενο κράτος και τίθενται υπόψη της Γενικής Συνέλευσης, συνοδευόμενα, ενδεχομένως, σχόλια από τα κράτη-μέρη.

Τρίτο μέρος

Άρθρο 46

Η παρούσα σύμβαση είναι ανοικτή προς υπογραφή από όλα τα κράτη μέλη.

Άρθρο 47

Η παρούσα σύμβαση υπόκειται σε επικύρωση. Έγγραφα επικύρωσης κατατίθενται ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών.

Άρθρο 48

Η παρούσα σύμβαση θα παραμείνει ανοικτή για την προσχώρηση κάθε κράτους. Τα έγγραφα προσχώρησης κατατίθενται ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών.

Άρθρο 49

1. Η παρούσα σύμβαση αρχίζει να ισχύει την τριακοστή ημέρα μετά την ημερομηνία κατάθεσης στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών του εικοστού εγγράφου επικύρωσης ή προσχώρησης.

2. Για κάθε κράτος που θα επικυρώσει αυτή τη σύμβαση ή μετά την κατάθεση του εικοστού εγγράφου επικύρωσης ή προσχώρησης, η σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ την τριακοστή ημέρα μετά την κατάθεση από το εν λόγω κράτος του σχετικού εγγράφου επικύρωσης ή προσχώρησης.

Άρθρο 50

1. Κάθε κράτος μέρος μπορεί να προτείνει τροποποίηση και να καταθέσει το κείμενο με τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Ο Γενικός Γραμματέας επικοινωνεί στη συνέχεια την τροπολογία για τα συμβαλλόμενα κράτη ζητώντας τους να τον ενημερώσετε εάν υποστηρίζουν τη σύγκληση μιας διάσκεψης των κρατών-μερών για την εξέταση της πρότασης και τη θέση σε ψηφοφορία. Αν, κατά το τετράμηνο από την ημερομηνία της παρούσας ανακοίνωσης, το ένα τρίτο σε λιγότερο των κρατών-μερών που είναι υπέρ της σύγκλησης της διάσκεψης αυτής, ο Γενικός Γραμματέας συγκαλεί το Συνέδριο υπό την αιγίδα του οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών. Κάθε τροπολογία που εγκρίθηκε από την πλειοψηφία των συμβαλλομένων κρατών που παρίστανται και ψηφίζουν στη διάσκεψη υποβάλλεται για έγκριση στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

2. Κάθε τροπολογία που εγκρίθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου τίθεται σε ισχύ όταν έχει εγκριθεί από τη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και αποδεκτή από την πλειοψηφία των δύο τρίτων των συμβαλλομένων κρατών.

3. Όταν μία τροπολογία αρχίσει να ισχύει, έχει νομικά δεσμευτική για τα κράτη-μέρη που είχε δεχθεί, άλλα κράτη-μέρη εξακολουθούν να δεσμεύονται από τις διατάξεις της σύμβασης αυτής και την τυχόν προηγούμενες τροπολογίες που έγιναν δεκτές από τους.

Άρθρο 51

1. Ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών θα λάβετε και να κοινοποιήσουν όλα κράτη μέλη το κείμενο των επιφυλάξεων που διατυπώθηκαν κατά τη στιγμή της επικύρωσης ή προσχώρησης από τα κράτη μέλη.

2. Κράτηση ασυμβίβαστες με το αντικείμενο και το σκοπό της παρούσας σύμβασης, επιτρέπεται.

3. Επιφυλάξεις μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή με γνωστοποίηση στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, η οποία ενημερώνει όλα τα συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης. Η κοινοποίηση παράγει αποτελέσματα από την ημερομηνία κατά την οποία παραλαμβάνεται από τον Γενικό Γραμματέα.

Άρθρο 52

Κάθε κράτος-μέρος μπορεί να καταγγείλει την παρούσα σύμβαση με γραπτή κοινοποίηση στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Η καταγγελία παράγει αποτελέσματα ένα έτος μετά την ημερομηνία παραλαβής της κοινοποίησης από το γενικό γραμματέα.

Άρθρο 53

Γενικού γραμματέα του οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών ορίζεται θεματοφύλακας της παρούσας σύμβασης.

Άρθρο 54

Το πρωτότυπο της παρούσας σύμβασης, της οποίας τα Αραβικά, κινέζικα, Αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά και Ισπανικά κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά, κατατίθεται στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

ΣΕ πίστωση των ανωτέρω οι υπογεγραμμένοι πληρεξούσιοι, δεόντως εξουσιοδοτημένοι από τις αντίστοιχες κυβερνήσεις τους, υπέγραψαν την παρούσα σύμβαση.

_________

1 / Η Γενική Συνέλευση, στο ψήφισμά του 50/155, της 21ης Δεκεμβρίου 1995, ενέκρινε την τροπολογία, η οποία είναι να αντικατασταθεί, στην παράγραφο 2 του άρθρου 43 της σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού, η λέξη "δέκα" από τη λέξη «δεκαοκτώ». Η τροπολογία που τέθηκε σε ισχύ στις 18 Νοεμβρίου 2002, μετά την αποδοχή από την πλειοψηφία των δύο τρίτων των συμβαλλομένων κρατών (128 από 191).